Od wieków małe społeczności ludności Amazigh ("ludzie wolni"), zamieszkujące wiejskie części Maroka, położone w górach Atlas, wytwarzają unikalne, ręcznie tkane dywany.

Tutaj prawie w każdym domostwie jest krosno, a kobiety uczą się tkania obserwując swoje matki, ciotki i bliskich, pielegnując tę tradycję do dziś.

Praca berberyjskich kobiet ma ważny fundament, którym jest wełna. Wełna jest szanowana od początku do końca, od prania po tkanie, a w niektórych regionach jest traktowana niczym świętość. Ponieważ każdy etap wytwarzania dywanu jest wykonywany ręcznie, zachowuje ona swoją wysoką jakość.

Do farbowania dywanów używa się naturalnych barwników uzyskiwanych z lokalnych roślin takich jak: marzanna barwiarska, rezeda, szafran, indygo czy mięta. W wyniku mieszania poszczególnych barwników powstaje wyjątkowa paleta barw.

Marokańska kultura plemienna jest niezwykle różnorodna. Atlas jest domem dla niezliczonych plemion, z których każde ma swoją własną tradycję i styl tkacki. Różne style dywanów są charakterystyczne dla danego obszaru geograficznego, a ich nazwy pochodzą od regionu, w którym powstały.

Każda wioska, w każdym regionie ma swoją własne tradycje i styl tkania dywanów. Berberyjskie kobiety używają koloru i wzorów jako ich własnego języka, a każdy dywan opowiada historię i marzenia osoby, którą go tkała.

Zapraszamy Cię do zanurzenia się w ten piękny, kolorowy świat!